Dit was het

Dit was mijn geweldige reis naar Amerika. Het was een geweldig leuke tijd met veel lieve mensen om me heen. Natuurlijk had ik het er soms ook best moeilijk mee dat mama, Jerry, Nick, Chloë en Rodrès zo ver weg zaten, maar gelukkig bestaat er in onze tijd nog zoiets als skype.

Ik heb veel nieuwe dingen geleerd en ervaringen opgedaan. Ik zal de mensen die ik in de afgelopen tijd heb ontmoet niet snel vergeten, want iedereen heeft een plekje gekregen en daar blijft hij of zij voor altijd zitten.

Het foto boekje dat ik van Kathelijn en Jesse heb gekregen kijk ik nog vaak in, het herinnert me aan de fijne tijd daar, maar er komt vaak ook een beetje verdriet voorbij gevlogen omdat ik Kathelijn, Jesse en Loki al zo lang niet meer heb gezien. Gelukkig is het nu definitief dat ze eind augustus naar Nederland komen, en dan ga ik zeker snel bij ze langs.

Deze reis was één groot avontuur, en dat avontuur zal ik nooit meer vergeten. Het was heel speciaal dat ik dit heb mogen doen, ik zal het altijd met me mee dragen.

Ik weet dat ik deze blog veel eerder had moeten afmaken, maar het is er helaas niet eerder van gekomen. Morgen ga ik op weg naar het volgende avontuur, op weg naar de Moinhos do Dao. Daar ga ik 3 weken mee helpen op de camping, nieuwe mensen leren kennen en veel ervaringen opdoen. Ik ga proberen om daar ook een blog over bij te houden, alleen dan wat minder uitgebreid dan deze. Ik weet niet of het lukt, want ik weet niet of ik op internet kan, in ieder geval hou ik een dagboek bij, dus het word vastgelegd.